معرفی و تاریخچه
دانشگاه سمنان با رتبه سیزدهم دانشگاه‌های کشور همواره در عرصه آموزش عالی و رویکردهای نوین در آموزش از پیشتازان بوده است. رفع موانع تحصیل ازجمله دوری راه، هزینه‌های جانبی تحصیل در شهر دیگر برای دانشجویان غیربومی و همچنین کارایی بالاتر تدریس و تحصیل از راه دور برای اساتید و دانشجویان باعث گردید تا دانشگاه جامع سمنان به‌عنوان دانشگاه معین استان سمنان، در سال 1392 با تصویب هیئت‌امنا اقدام به ایجاد گروهی مستقل برای آموزش الکترونیکی (مجازی) نماید.
از مهم‌ترین اهداف ایجاد گروه آموزش الکترونیکی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایجاد تغییر در شیوه آموزش‌های دانشگاهی به‌صورت الکترونیکی
- تسهیل بخشی از وظیفه اصلی دانشگاه سمنان برای تربیت نیروی انسانی متخصص کشور
- استفاده از فناوری‌های روزآمد در حوزه آموزش با توجه به نیازهای جامعه، صنعت و سازمان‌ها به آموزش منعطف و در دسترس
- گسترش دسترسی به آموزش عالی برای افرادی که امکان حضور مستمر فیزیکی در دانشگاه جهت تحصیل را ندارند.
- ترویج استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایندهای آموزشی و پژوهشی دانشگاه سمنان
فعالیت‌های گروه آموزش مجازی دانشگاه سمنان در دو دوره مدیریتی به شرح زیر برقرار بوده است:
# دانشگاه_سمنان
دوره اول: ایجاد گروه آموزش الکترونیکی (مجازی)
این دوره که به مدیریت دکتر فرزین یغمائی و مقارن با ریاست دکتر عباس هنربخش رئوف در دانشگاه سمنان بود، باهدف ایجاد و ارزیابی اولیه از مهرماه 1392 آغاز شد. عمده فعالیت انجام‌شده در این دوره، طرح‌ریزی اولیه و تدوین شیوه‌نامه‌های اولیه جهت ایجاد گروه آموزشی و همچنین ارزیابی و امکان‌سنجی رشته‌های قابل‌تعریف به‌صورت اولیه در دانشگاه انجام شد و رشته مهندسی هوش مصنوعی در دوره کارشناسی ارشد به‌صورت مجازی ارائه شد و در طول حدود 7 سال نقاط ضعف و قوت شناسایی و بهبود یافت.
دوره دوم: بسترسازی و ایجاد زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری
در این دوره که از سال 1399 به مدیریت دکتر مرتضی دٌرّی‌گیو و هم‌زمان با ریاست دکتر مسعود نصیری زرندی شروع شد و همچنان در دوران ریاست دکتر سیف‌الله سعدالدین ادامه دارد، پس از تدوین و ویرایش نسخه نهایی
نظام‌نامه آموزش مجازی، با توجه به شیوع پاندمی کرونا در ایران و نیاز شدید به بسترسازی نرم‌افزاری و سخت‌افزاری برای برگزاری مجازی کلاس‌های درس، جلسه‌های دفاع و مصاحبه دکتری، عمده تمرکز بر بسترسازی و ایجاد نرم‌افزارهای موردنیاز دانشگاه قرار گرفت. ازجمله سامانه‌هایی که در این دوره ایجاد شد، می‌توان به سامانه امید (ارزیابی و مدیریت یادگیری دروس)، سرود (سامانه رصد وضعیت دانش‌آموختگان)، نشا (نرم‌افزارهای شبیه‌ساز آزمایشگاه)، پارسا (امضا و تأیید الکترونیکی صورت‌جلسات برگزاری دفاع از پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری) و ارکید (ارزیابی کیفی داوطلبان دکتری) اشاره کرد. در این دوره شیوه‌نامه آموزش ترکیبی، شیوه‌نامه آموزش الکترونیکی و برنامه راهبردی در زمینه یادگیری الکترونیکی تهیه شدند.